Seans odasında hasta ve terapist karşılıklı bir şekilde koltuklarına oturur ve hastanın problemleri hakkında konuşmaya başlarlar. Hasta problemlerinden, hayat öyküsünden, bugünden ve dünden bahsetmeye başlar. Genellikle hastanın kafası karışıktır ve bugün neden kötü olduğunu açıklamakta zorlanıyordur. Karşılıklı konuşma ve kurulan terapötik ilişki (bağ) sayesinde hasta yaşadıklarını anlamlandırmaya ve bugün yaşadığı problemleri çözümlemeye başlar.
Hastanın hayat hikayesinden bahsettikçe terapist hastayı ve çevresindekileri tanımaya başlar. Etrafındaki insanlarla kurduğu ilişkileri ve çocukluk dönemi yaşantılarını anlamaya başlayan terapist uygun zamanlarda bunları hastasıyla paylaşır. Bu hastanın da kendisini yakından tanımasına ve bilinçdışı olarak onun hayatını yöneten içsel kuvvetleri anlamasına olanak tanır. Keşif süreci derinleştikçe iyileşmede o nispette ilerler.